ประวัติอำเภอลำปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์
ในอดีต “อำเภอลำปลายมาศ” เดิมเป็นเพียงหมู่บ้านเล็ก ๆ เป็นชุมชนขนาดย่อม ไม่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์มากนัก จนกระทั่งทางราชการได้เริ่มสร้างทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือจากจังหวัดนครราชสีมา ซึ่งสร้างถึงนครราชสีมาเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2443 และต่อมาสร้างถึงจังหวัดบุรีรัมย์เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2468
เมื่อเส้นทางรถไฟตัดผ่านบริเวณนี้ ทำให้มีราษฎรอพยพเข้ามาจับจองที่ดิน ทำการบุกป่าถางพง ปลูกบ้านเรือนและตั้งถิ่นฐานมากขึ้นเรื่อย ๆ บริเวณดังกล่าวจึงเริ่มกลายเป็นชุมชนขนาดใหญ่ขึ้น
ต่อมาเมื่อทางรถไฟสร้างต่อไปสิ้นสุดที่จังหวัดอุบลราชธานี หมู่บ้านบริเวณนี้จึงได้รับการตั้งชื่อว่า “บ้านหนองยาง” และสถานีรถไฟที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ก็ถูกเรียกตามว่า “สถานีหนองยาง” ชาวบ้านทั่วไปนิยมเรียกกันติดปากว่า “สะเตหนองยาง” ซึ่งในขณะนั้นยังขึ้นอยู่กับการปกครองของ อำเภอนางรอง
ต่อมาในปี พ.ศ. 2479 กระทรวงมหาดไทยได้ประกาศโอนหมู่บ้านและตำบลบางแห่งจากอำเภอพิมาย (ซึ่งปัจจุบันอยู่ในเขตอำเภอชุมพวง จังหวัดนครราชสีมา) มาตั้งเป็น ตำบลโคกสะอาด และโอน ตำบลหนองกะทิง และ ตำบลหนองยาง จากเขตอำเภอนางรอง รวมทั้งโอน ตำบลทะเมนชัย, ตำบลตลาดโพธิ์, และ ตำบลโคกกลาง จากอำเภอเมืองบุรีรัมย์ รวมทั้งหมด 6 ตำบล
ต่อมาทางราชการได้ประกาศจัดตั้งเป็น “กิ่งอำเภอลำปลายมาศ” เมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2479 ขึ้นตรงต่อการปกครองของอำเภอเมืองบุรีรัมย์
ภายหลัง เมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2490 กระทรวงมหาดไทยได้ออก พระราชกฤษฎีกายกฐานะกิ่งอำเภอลำปลายมาศขึ้นเป็น “อำเภอลำปลายมาศ” อย่างเป็นทางการ และใช้ชื่อนี้เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน
ประวัติอำเภอลำปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์
ในอดีต “อำเภอลำปลายมาศ” เดิมเป็นเพียงหมู่บ้านเล็ก ๆ เป็นชุมชนขนาดย่อม ไม่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์มากนัก จนกระทั่งทางราชการได้เริ่มสร้างทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือจากจังหวัดนครราชสีมา ซึ่งสร้างถึงนครราชสีมาเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2443 และต่อมาสร้างถึงจังหวัดบุรีรัมย์เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2468
เมื่อเส้นทางรถไฟตัดผ่านบริเวณนี้ ทำให้มีราษฎรอพยพเข้ามาจับจองที่ดิน ทำการบุกป่าถางพง ปลูกบ้านเรือนและตั้งถิ่นฐานมากขึ้นเรื่อย ๆ บริเวณดังกล่าวจึงเริ่มกลายเป็นชุมชนขนาดใหญ่ขึ้น
ต่อมาเมื่อทางรถไฟสร้างต่อไปสิ้นสุดที่จังหวัดอุบลราชธานี หมู่บ้านบริเวณนี้จึงได้รับการตั้งชื่อว่า “บ้านหนองยาง” และสถานีรถไฟที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ก็ถูกเรียกตามว่า “สถานีหนองยาง” ชาวบ้านทั่วไปนิยมเรียกกันติดปากว่า “สะเตหนองยาง” ซึ่งในขณะนั้นยังขึ้นอยู่กับการปกครองของ อำเภอนางรอง
ต่อมาในปี พ.ศ. 2479 กระทรวงมหาดไทยได้ประกาศโอนหมู่บ้านและตำบลบางแห่งจากอำเภอพิมาย (ซึ่งปัจจุบันอยู่ในเขตอำเภอชุมพวง จังหวัดนครราชสีมา) มาตั้งเป็น ตำบลโคกสะอาด และโอน ตำบลหนองกะทิง และ ตำบลหนองยาง จากเขตอำเภอนางรอง รวมทั้งโอน ตำบลทะเมนชัย, ตำบลตลาดโพธิ์, และ ตำบลโคกกลาง จากอำเภอเมืองบุรีรัมย์ รวมทั้งหมด 6 ตำบล
ต่อมาทางราชการได้ประกาศจัดตั้งเป็น “กิ่งอำเภอลำปลายมาศ” เมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2479 ขึ้นตรงต่อการปกครองของอำเภอเมืองบุรีรัมย์
ภายหลัง เมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2490 กระทรวงมหาดไทยได้ออก พระราชกฤษฎีกายกฐานะกิ่งอำเภอลำปลายมาศขึ้นเป็น “อำเภอลำปลายมาศ” อย่างเป็นทางการ และใช้ชื่อนี้เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน
